Friday, October 9, 2009

அழகிய முரண்


இருபத்தி ஐந்து பைசா
தொலைத்ததற்காக
விளக்குமாறால் என்னை
துவைத்த அம்மா
இரண்டாயிரம் மதிப்புள்ள
பூஜாடியை உடைத்தும்
கொஞ்சி கொண்டிருக்கிறாள்
என் மகனை.......

Posted by at
Labels:

7 comments:

  1. AntoOctober 11, 2009 at 12:43 AM

    nice

    ReplyDelete
  2. அன்புடன் அருணாOctober 11, 2009 at 1:18 AM

    யதார்த்தம்!

    ReplyDelete
  3. Stalin FelixOctober 13, 2009 at 2:00 AM

    வருகைக்கும் விமர்சனத்திற்கும் நன்றி ஆன்றோ, அருணா

    ReplyDelete
  4. UnknownOctober 15, 2009 at 10:05 AM

    vaazhlkaiin nijam...

    ReplyDelete
  5. kavithaOctober 16, 2009 at 2:37 AM

    அழகு

    ReplyDelete
  6. UnknownOctober 16, 2009 at 8:57 AM

    Arputham stalin...

    ReplyDelete
  7. காலப் பறவைOctober 28, 2009 at 3:18 PM

    வருகைக்கும், விமர்சனத்திற்கும் நன்றி விர்ஜின், கவி, சீனு

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)